Potężny Dąb

The member 'Azhrarn' has done the following action : Generator Losowy

'Kość 50-ścienna' :

Idealnie mu szło. Wgryzł się, jednak zaraz zmuszony był odskoczyć przez ryczącą ze wściekłości pumę, która w dodatku wymachiwała ostrymi pazurami tu i tam. Został właściwie sam na sam z kotem i o to chodziło. Wyszczerzył kły w tym samym uśmiechu co zwykle i zupełnie jakby nie bacząc na ewentualnie odniesione rany, rzucił się pumie do gardła... przynajmniej miał taki zamiar.

// puma: 44 PŻ

The member 'Kahei' has done the following action : Generator Losowy

#1 'Kość 50-ścienna' :


--------------------------------

#2 'Kość 100-ścienna' :

Wilczyca skinęła łbem Kamirze na podziękowanie.
- Zwrócę jak tylko będę mogła.
Wykorzystywanie innych wykorzystywaniem, ale w tym momencie byli 'partnerami w boju'. A wilczyca jej pomogła, więc warto by było jej się odwdzięczyć... i może znowu ją wykorzystać? Czując przypływ sił wyrwała do przodu z kopyta (a raczej z łapy) i rzuciła się na pumę.

The member 'Icy' has done the following action : Generator Losowy

'Kość 50-ścienna' :

No cóż, skoro trupów wśród wilków nie będzie to można spróbować przyatakować tą pumę. Przyczajony tygrys ukryty smok iiiiii .... Kamira rzuciła się na tylną łapę dzikiego kota.

The member 'Kamira' has done the following action : Generator Losowy

'Kość 50-ścienna' :

Podbudowany dwoma udanymi atakami pod rząd, zaczął sobie szaleć. Skakał, zwodził, ostatecznie zaatakował bok pumy.

The member 'Azhrarn' has done the following action : Generator Losowy

'Kość 50-ścienna' :

Nie udało mu się, ale sam też nie został ranny. To już coś, prawda?
W każdym razie, przyjął sprytną taktykę od Az'a . Tak, postarał się zaatakować bok kota.

The member 'Kahei' has done the following action : Generator Losowy

#1 'Kość 50-ścienna' :


--------------------------------

#2 'Kość 100-ścienna' :

Widząc, że Kahei ponownie przyjmuje na siebie cios zebrała się w sobie i wyskoczyła do przodu. Z kuną tak świetnie jej szło, a teraz nie mogła trafić w tego przerośniętego kota? Dość tego!

The member 'Icy' has done the following action : Generator Losowy

'Kość 50-ścienna' :

Ależ ta puma była sprytna, dała radę się wywijać od ataków nawet przy większej liczbie wilków. Kamira ponownie postarała się o atak, celując tym razem w jej ogon, skoro już tak blisko była kota, po poprzednim chybionym ataku.

The member 'Kamira' has done the following action : Generator Losowy

'Kość 50-ścienna' :

Z kotem było znacznie więcej problemów, niż z kuną. Żółta wiedziała z kim się tu pojawić... Chociaż żubry pewnie byłyby jeszcze bardziej przerażające.
Czarny niestety nie zahaczył pumy ostatnim atakiem, więc powrócił do atakowania łba.

The member 'Azhrarn' has done the following action : Generator Losowy

'Kość 50-ścienna' :

- Zabiłem kota! - Po euforycznym okrzyku zwycięstwa zaczął biegać wokół Icy, Kamiry, Kahei'a i innych wilków. Ostatecznie uwalił się na kunie, żeby jakiś żubr nie próbował jej ratować, a potem zasnął.

//faaajnie było

Kiedy wszystko szczęśliwie się skończyło, zbliżył się do kuny lekko osłabiony. Postanowił więc zalepić sobie lukę w zdrowiu, w efekcie czego pożarł dwa rumianki i jeden mniszek. Zapasy uzupełni nazajutrz. Zerknął w międzyczasie na śpiącego Az'a:
- O kunę więc nie mamy się co martwić... - Usiadł na zadzie, a user leci uzupełnić kartę postaci.

Otrzepała się i spojrzała z niejakim zdumieniem na Kamirę, która.. trafiła! Trzeba było przyznać, że było to dość nieoczekiwane, gdy taka dość mała istotka rzuciła się na wielkiego kota i szczerze mówiąc nieźle mu dokopała. Sama Icy chyba po prostu nie miała szczęścia do kotów. Widząc euforię Azhrarna uniosła kącik pyska w rozbawionym uśmiechu.
- Nadal trzeba dostarczyć Żółtego Kuna Jenotowi.
Spojrzała na Kaheia jakby szukając potwierdzenia, ale tak naprawdę było to zbędne, pamięć miała doskonałą. Problem pozostawał w znalezieniu stworzenia.

Spojrzała na wilka który ostatecznie dobił pumę i uśmiechnęła się rozbawiona. - Jest czego gratulować. Muszę coś zrobić z tym paskudnym ugryzieniem. - Mruknęła oglądając się na miejsce w którym ugryzła ją żółtowłosa. Nie wiedziała że kunę gdzieś trzeba dostarczać, ale słysząc słowa Icy, wierzyła że oni się tym zajmą. W sumie... nie za dużo się na pracowała, ale coś tam pomogła. Wyciągnęła z tajemniczej skrytki jeszcze ostatni mak i zjadła dwa mlecze krzywiąc się przy tym lekko.

Zmęczona po całym tym polowaniu podeszła do pumy i z jakiegoś powodu (czyt. głodu) rozerwała jej skórę na udzie, po czym wyrwała kawał kociego mięsa. Właściwie to nigdy wcześniej go nie jadła.
Było twarde i właściwie nie zasmakowało jej jakoś bardzo, ale nie zamierzała narzekać. Po pochłonięciu pierwszego kawała (z niejakim trudem) oderwała drugi i zabrała się za niego przymykając ślepia. W międzyczasie włożyła do niego dwa ostatnie rumianki, by uleczyć się do końca zapobiegając nawet chwilowemu kalectwu.

- Az się tym zajmie. Wbrew pozorom jest dobrym stróżem. - Przerwał na moment, wpatrując się w Icy. Jeśli już kierują nimi takie same, albo podobne ambicje, czemu jej o tym nie powiedzieć?
- Kiedy słońce będzie już wysoko na niebie, Jenot będzie czekał na kilku śmiałków, którzy odważą się ruszyć z nim w nieznane. Ponoć ma problem z jakimś "potworem". - Zaśmiał się ochryple z tego ostatniego słowa. Istotnie... nie miał zamiaru wyśmiać biednego psowatego, ani nic z tych rzeczy, po prostu rozśmieszyło go to określenie, z powodów znanych tylko jemu.
- Sam dokładnie nie wiem, gdzie to jest, ostatnim razem Jenot mówił coś o puszczy. Jest jedna, niedaleko naszego Księżycowego Wzgórza. Zapewne gdzieś w tamtych okolicach będzie czekał. Również się wybieram, jednak wcześniej potrzebuję coś zrobić. - Oblizał pysk, mając na myśli udanie się na swoje tereny i posilenie się zdobyczą oraz zaniesienie części z niej swoim "sojusznikom", coby byli w pełni sił.

Dokończyła kawałek kociego mięsa i dopiero wtedy podniosła łeb wpatrując się z uwagą w Kaheia. Nie znaczyło to jednak, że nie słuchała - wręcz przeciwnie, w tym momencie słuch miała aż nazbyt wyostrzony.
- Potwór powiadasz?
Jeśli było to coś w rodzaju kuny to nie powinni mieć z nim większych problemów. I oby właśnie tak było, w końcu wolałaby wrócić stamtąd żywa. Wybierała się zatem na wyprawę? Dokładnie tak.
- Spotkamy się zatem na miejscu. Rozumiem, że publicznie jesteśmy sobie całkowicie obcy?
Wolała się po prostu upewnić.

- Dokładnie... jednak nie będzie to trwało długo, obiecuję. - Zabrzmiało to jak... oświadczyny! "Kocham cię, chcę z Tobą żyć, ale nie mogę teraz, jednakże obiecuję Ci, ma luba, iż długo to trwać nie będzie i w końcu pobierzemy się i będziemy razem do końca życia...!" ... no, czyli jakiś tydzień po ślubie, bo zawistny były chłopak zabije ich oboje.
- Tymczasem mam jeszcze coś do zrobienia. - Skłonił pysk w stronę Icy i odszedł na swoje pierwsze i oficjalne tereny.

/zt