Jagodowy Gaj

Po wczorajszym polowaniu czuł się lepiej. Właściwie, był nawet zadowolony. Taka szkoda, że ktoś mu znów musiał popsuć humor. Bo znów śmierdziało tu innymi. Ba, śmierdziało nawet wilkiem z watahy szarego!
Czuł to będąc już w Sosnowych Kniejach. Wszystkie krzaki jagód, cała ziemia i liście śmierdziały nie tym, co trzeba. Rahnai skrzywił się. Niech tylko te ziemie staną się formalnie ich. Wtedy przynajmniej gwardia przyboczna Szaraka nie będzie miała prawa się tu zjawiać. Odetchnął głęboko, po czym osobiście zabrał się do realizacji tych planów - tj. oznaczania ziem. Znowu.
Prawda jest taka, że i tak już było czuć tu zapach Yanakhty. Najwyraźniej jednak to im nie wystarczało. Teraz więc basior się przyłożył - na tyle, że skutecznie zatarł zapachy obecnych tu jakiś czas temu wilków. Swoją drogą, panoszyły się jak samozwańczy władcy wszechświata. Czyżby węch aż tak im szwankował, że nie wyczuwały tu jawnej dominacji innej watahy?
Pokręcił łbem zrezygnowany, po czym, oznaczywszy tereny, zawrócił w kierunku Sosnowych Kniei.

zt

Natomiast Lelouchowi stanowczo nie podobało się, że tutejsze wilki były na tyle zachłanne by zaraz przejmować miejsca, w których ktoś się pojawił. Czyżby zamierzały przejąć cały Łańcuch Górski? To chyba jakaś kpina! Odsłonił kły dając tym samym upust swojej irytacji, po czym ruszył do przodu postanawiając zakończyć z radosnej wizyty na tych terenach. Wcześniejszej nocy zaszył się w jakichś krzakach i wymęczony drogą, oraz pierwszym od dawna polowaniem zasnął w nich przez co stracił czarnego wilka i wilczycę-szop z oczu. Zebrał się w sobie i usunął samego siebie z Jagodowego Gaju.

zt.

Biedny, Lelo, gdyż źle trafił. Wilki z watahy Nivis były zachłanne, jednak nie oddawały swych terenów bez walki. Wadera wbiegła spokojnie, słysząc wcześniej o zamiarach Rahnai'a. Wyczuła jego zapach doskonale, lecz poczuła równiez inny, nieznajomy. Warknęła niazadowolona. Podeszła do krzaczków, ocierając się o nie jak kocica o swoją ulubioną drapaczkę. Rozejrzała sie po terenach. Cóż, Rah miał dobry gust co do tego. Choć wadera nie przepadała za jagodami, ani żadnymi owocami, zapewne rosną tu cenne zioła. Apropo ziół, Nivis przypomniała sobie, iż musi odnaleźć swoich towarzyszy i dowiedzieć się czegoś o Jenocie. Wytarzała się w bujnej trawie ochoczo, po czym wybiegła.

Przyszedł na jagodyy..!
Nie,pomyłka. Przyszedł na patrol. Mimo że nie był granicznikiem, postanowił zbadać tereny, wczorajsza obecność obcych nie wpływała dobrze na jego stan emocjonalny. Przedzierajac się przez krzewy jagód wyczuł słaby zapach słabej wilczycy i.. Aza? No nie, czyżby naruszali nie tykalnoś,ć terenu?
Mimo że formalnie ta ziemia nie była jeszcze ich to wszędzie roztaczał się zapach watahy. Jedynie wilk bez nosa by tego nie zauważył.
Inter wykrył także obecność Nivis, najwidoczniej także patrolowała tereny. To dobrze.
Młody zaznaczył jeden z pobliskich krzaków,pokopał chwilę w ziemi i zaczął biegać po terenach. Wszędzie. Wokoło. Pędził niczym wiatr.
Celem tego wszystkiego było rozniesienie swego zapachu po całym terenie. Wszędzie tam, gdzie czuł zapach wilka od Kaheia i jakieś nieznanej wadery zostawiał ślady zapachowe, tym samym zacierając zapach przybyszy. Dbał o te tereny, musiał dbać, bowiem chciał by stały się dlań domem, ostoją, miejscem, gdzie może sie czuć bezpiecznie.
Inne wilki jak widać nie traktowały Yanakhty poważnie, inaczej nie panoszyły by się tu stadami. Zakończywszy obchód oddalił się w bliżej nieznanym kierunku.
/zt

Nie spieszył się. Od kiedy wilki wyruszyły na wyprawę, na którą on sam w końcu nie poszedł, odnosił wrażenie, że kraina się wyludniła. W gruncie rzeczy jednak niespecjalnie mu to przeszkadzało. Przynajmniej było luźno, nie robiły się korki i żadne nieproszone wilki nie panoszyły się na ziemiach watahy.
A'propos ziem. Rahnai właśnie po nie zjawił się w Jagodowym Gaju - by jeszcze wyraźniej zaznaczyć, do kogo należą te tereny. Spacerując niespiesznie między owocowymi krzakami, unosił więc co jakiś czas tylną łapę, by oznaczyć ziemie, a na wystających gałązkach pozostawiał kłębki swej sierści - wyraźne ślady obecności.
Potem zaś opuścił las, zamierzając odespać ciężką noc, jaką ostatnio zaliczył. Po kilku godzinach snu czuł się bardziej zmęczony niż przedtem i zdecydowanie musiał coś z tym zrobić.
Z taką myślą opuścił Gaj, który, swoją drogą, wyraźnie należał już do Yanakhty.

zt

Białas wparował do jagodowego gaju. Od razu zauważył mak i zerwał go szybkim ruchem łapy
wybył w poszukiwaniu kolejnych roślinek. Po drodze otarł się o kilka krzaków przypominając potencjalnym intruzom do kogo należy ta ziemia.
/zt

2x mak lekarski zebrane.