Madoka

by Madoka Nie Maj 08, 2011 2:50 pm

Imię: Madoka. Z japońskiego oznacza to 'kwiat', bądź 'okrąg'. Nadane jej zostało przez jedno z dzieci na terenach zamieszkałych przez Ludzkie Istoty, które widząc uszy małej wadery wystające zza trawy pomyliło je o dziwo z jednym z kwiatów rosnących w tamtej okolicy. Madoka często przedstawia się jako Arkadia, gdyż było to jedno z pierwszych słów jakie usłyszała. Nie każdemu dane jest poznać jej 'prawdziwe' miano.
Wiek: Nie osiągnęła nawet pełnego roku. Jest pomiędzy piątym, a szóstym miesiącem życia.
Opis wyglądu: Jako szczeniak jest drobnej budowy waderą. Kufę ma przeciętnej długości, bardziej krótszą, niż dłuższą. Węgielek koloru różanego lub brązowego, w zależności od jej wieku (nabiera koloru z wiekiem). Uszy w pełni stojące, nie mają żadnego zagięcia, jak to bywa u szczeniąt. Szyję ma krótką, stosunkowo grubą - głównie przez puszyste futerko. Sierść jest gęsta, dość krótka. Tułów bardzo krótki jak na wilka. Łapy w miarę wysokie, co czyni ją nieco wyższą od rówieśników. Jedna z łap jest nienaturalnie wykrzywiona, co utrudnia poruszanie się Madoce. Jak była o wiele młodsza spadła z niewielkiego głazu, jednak nogę postawiła niepoprawnie, co poskutkowało złamaniem i późniejszym złym zrośnięciu się kości. Nie wiadomo jak to wpłynie na jej dalszy rozwój. Sierść jest znacznie gęstsza na karku, podbrzuszu i ogonie - więc pod tym względem rozwinęła się prawidłowo. Póki co jej przeważającą barwą na ciele jest ciemny kremowy, podchodzący pod karmel. Jest to tkzw płaszcz. Podbrzusze i wewnętrzne strony łap ma o odcieniu jasnym kremowym, podchodzącym pod biały. Oczy ma błękitne. Jako dorosła do uzupełnienia w najbliższej przyszłości.
Opis charakteru: Charakter jest nadal jak najbardziej zmiennym, gdyż wadera dopiero dorasta i poznaje otoczenie, jak i zwyczaje. A także podejście do ogółu. Nie mniej jednak kilka czynników w zachowaniu Madoki pozostaje niezmienne od początku jej istnienia: niecierpliwość, impulsywność (co do podejmowania ważnych decyzji), wrażliwość (na słowa innych, głównie chodzi o krytykę) oraz wewnętrzne wyciszenie (małomówna, nie rozmyśla tak bardzo nad swoimi czynami itd). Uwielbia ciszę, skupienie i harmonię. Nie znosi chaotyczności, chociaż ku swej zgubie sama jest za wszelki chaos odpowiedzialna. Do konsekwentnych wilków nie należy, dlatego NIGDY nie sprawdziłaby się jako lider grupy większej, niż jednoosobowej (tak, czyli żadnej tak na dobrą sprawę). Nigdy nie żyła w grupie, więc prawdopodobne jest to, że trudno będzie jej się komuś podporządkować.
Historia: Krótka, gdyż sam jej żywot nie należy do najdłuższych. Niewiele pamięta z czasów wczesnego dzieciństwa. Najwcześniejsze wspomnienie to 'opalanie' się na trawie, nieopodal morza, tuż koło plaży. Nie pamięta imion, a tym bardziej wyglądu swoich rodziców. Nie wie, że coś takiego jak rodzic istnieje. Przyuważona przez Ludzkie Istoty została złapana w ręce małego chłopca, który tak ją 'przytulał', że brakło jej tchu. Rodzic owego młodego stworzenia przyprowadził innego człowieka, który próbował wepchnąć małą Madokę do klatki - przez co rozwinęła się u niej klaustrofobia -, jednakże energiczna i łaknąca wolności wadera z wielkim trudem wyswobodziła się z rąk mężczyzny, by uciec w zarośla. Później tylko się pałętała, wiele razy spotykała się z niebezpieczeństwem ze strony kojotów, drapieżnych ptaków, czy też niedźwiedzi. Teraz jest tutaj i zobaczymy, jak potoczą się jej losy.
Nawyki i zwyczaje: Nie potrafi poprawnie wymówić litery 'r'. Mimo swej małomówności, jak już zacznie rozmawiać, mówi bardzo szybko, chaotycznie i trudno z początku zrozumieć przekaz. Ma słabą pamięć. Cierpi na klaustrofobię (boi się ciasnych i wąskich pomieszczeń).
Rodzina: Nikt z obecnych w tej Krainie.

STATYSTYKI:
~siła: 5
~zręczność: 10
~szybkość: 23
~wytrzymałość: 20
~spostrzegawczość: 0
~doświadczenie: 0

EKWIPUNEK:
Pusto.