Źródła Termalne

Zbiorniki wodne o nieregularnych kształtach, rozmieszczone są nierównomiernie na najłagodniejszym zboczu wulkanu. Ich wysoka temperatura i duża przejrzystość, zachęcają do kąpieli. Choć woda, ze względu na duże zasolenie, nie nadaje się do picia, jej fizyczne właściwości przyspieszają gojenie ran i poprawiają samopoczucie.
Otoczenie źródeł stanowią przede wszystkim skały powstałe z zastygłej lawy oraz drobna, charakterystyczna dla tutejszych terenów roślinność, budząca się do życia po ostatniej erupcji.

Przybył z dość dalekiej okolicy. podróż zajęła mu trochę czasu, ale teraz miał w końcu okazję pokazać swoja wartość. Basior ruszył w kierunku źródeł. Gorąco. Bardzo gorąco... Grube futro górskiego wilka przesiąkło już tą ohydną wszechobecną wilgocią. Lethys postanowił najpierw uważnie sie rozejrzeć, a dopiero potem podjąć decyzję, w którym kierunku ruszyć, by odnaleźć aloes, którego jego piekielna pani tak szukała.
Czarnuch ruszył przed siebie, uważnie obserwując okolicę. Jego spostrzegawczość wiele mu nie dawała, ale zawsze mógł przez całkowity przypadek natrafić na ową puszkiwanią przezeń roślinę.
- Jak to wyglądało? Brunatne liście? Coś takiego... - mruknął poid nosem, idąc dalej przed siebie.

Na wulkanicznych ziemiach pojawiła się Nenille. Szła z nosem przy ziemi i ogonem uniesionym nad grzbietem. Dlaczego zaczęła poszukiwania od tego miejsca? Otóż jenot wspominał coś o okolicy wulkanu,a rośliny nie rosną raczej tuż przy kraterze. Lepiej szukać u podnóża. No i tak właśnie rozumując, dotarła nad źródła termalne. Ale ta okolica jej się nie spodobała... W powietrzu unosił się zapach panijestemzła, jak to określiła wcześniej userka Narkomanthik. Czyżby wkroczyła na obce terytorium?
Szła jednak przed siebie, ostrożnie stawiając łapy. Zachowywała ciszę. Nagle skręciła w lewo i.. Jej serce poczęło bić dwa razy szybciej. Tam jest jakiś wilk. Wycofała się ostrożnie, obserwując czarnego samca ze swojej kryjówki.

- Brunatne liście. Chyba wybraliśmy dobre miejsce, jest tu całkiem sporo wody... i nie tak mało roślinności.
Odezwała się zjawiając się nagle za wilkiem. Szła za nim już wcześniej, po prostu przyglądała się wszystkiemu z większą uwagą przez co zwolniła nieco swoje tempo.
- Idź w lewą stronę, okrążymy to miejsce. Dzięki temu będziemy mieli większe szanse na znalezienie rośliny.
Powiedziała zastanawiając się gdzie też może rosnąc taki kwiatek... wątpiła by lubił przesadne ciepło, ale z drugiej strony nazywano go Ognistym Aloesem. Nigdy nie była kształcona na zielarkę, więc wiedziała o nich tyle co nic, jedyną wiedzą jaką posiadała były słowa tego specyficznego stworzenia.

(Nie wiem do końca co się dzieje kiedy jest 'remis' punktów, więc załóżmy że Icy nie zauważyła Nenille, a ja się nieco dopytam.)

// ok

Okrążyć to miejsce? To najgorsze, co mogą zrobić! Nie, nie chodzi tu o odnalezienie roślinki, ale o odnalezienie jej skromnej osoby. W koncu schroniła się za wulkanem i wystarczy tylko go obejść, by ją dostrzec. Samica rozejrzała się nerwowo. Szybko! Szybko! Nie ma czasu... Może uda jej się jakoś niepostrzeżenie wybiec? Kątm oka dostrzegła krzaki, więc podbiegła do nich truchcikiem, zniżając łeb ku ziemi. Oby jej nie zauważyli...
Nastepnie wskoczyła w zarośla, przyglądając się wszystkiemu - jak się jej zdawało - z bezpiecznej kryjówki.

Basior skinął łbem ku Icy, która jednak za nim szła. Uśmiechnął się ciepło, nawet w sumie goręcej od temperetury, jaka panowała wokół. Nie zauważył ani nie usłyszał Nenille z prostego powodu - nigdy nie był zbyt spostrzegawczy. Szedł więc tam, gdzie przykazała mu Icy, okrążając powoli wulkan z lewej strony.
Cóz, basior obawiał się, że znalezienie kwiatka może być nie lada kłopotem, szczególnie z powodu jego dość nikłej wcześniej wspomnianej spostrzegawczości. Może jednak ślepcowi co nieco się uda?

Icy wprawdzie nie miała aż tak słabej spostrzegawczości, ale nadal pozostawało ciekawostką jak ona rozpozna tą dziwną roślinę. Brunatne liście, brunatne liście...
Ślepia wilczycy śledziły uważnie podłoże próbując znaleźć odpowiedni organizm żywy. Nagle poruszyła się nieco szybciej i wykopała wybranego przedstawiciela flory z ziemi. Już miała obrócić się w stronę Lethysa, gdy parę metrów dalej pojawił się kolejny brunatny kwiatek. Złapała pierwszą zdobycz ostrożnie w pysk i ruszyła ku kolejnej ją również wykopując. Z tej odległości dostrzegła jeszcze trzecią i do niej również podeszła razem z pozostałymi dwoma. Jeśli tak dalej pójdzie to wykopie wszystkie możliwe rośliny na tym terenie, ale jak u licha miała rozpoznać, która jest właściwa?

Lethys mial podobny problem, choć można rzec, że nawet nieco większy. Rozpoznawanie kolorów szło u niego w parze ze spotrzegawczością i było, krótko mówiąc, do niczego. Basior po kolei wykopywał i wyrywał wszystkie roślinki, jakie tylko napatoczyły mu się pod łapy, by ustawić z nich pokaźną górkę i po chwili iść dalej, robiąc dokladnie to samo. Z czasem wróćił się i wybrał te, którym brunatny kolor odpowiadał najbardziej.

W końcu wilczyca dopadła z pięć roślinek, z którymi udała się w stronę Lethysa. Położyła je na ziemi przyglądając się jego dość pokaźnej kupce, która całe szczęście z każdą minutą malała. Jej zdobycze miały kolory wahające się w granicach brunatnego, jednak nie do końca była jeszcze pewna jak mają je od siebie oddzielić. Zamiast tego ułożyła je równo obok siebie wpatrując się w nie świdrującym wzrokiem, jakby chciała tym samym zmusić je do zdradzenia, która jest Ognistym Aloesem. Niestety rośliny były tym kompletnie niewzruszone, a Icy mogła jedynie wydać z siebie głęboki, niski pomruk.
- Domniemam, że nie jesteś zaginionym Samcem Alfa z legendarnego rodu Zielarzy?
Rzuciła w stronę wilka siadając w skupieniu i próbując wykombinować jak mają rozpoznać ten jeden jedyny... nothing better that you. You, you, you, you... Tylko który z nich był tym 'you'?

Wadera rozejrzała się uważnie, wciąż przyciśnięta do ziemi. Siedziała w ukryciu i nie opuści go, dopóki wilki sobie nie pójdą. Nie miała pewności, czy to ich teren, czy nie, ale wolała pozostać w bezpiecznym miejscu. Czy się bała? Może i strachem tego nazwać nie można, lecz pewnego rodzaju obawą. I ostrożnością. Zwłaszcza, że 'smocza' wilczyca nie wyglądała na zbyt przyjazną. Choć w stosunku do Kahei'a nie zachowywała się tak źle. Ale Nenille nie jest Kahei'm. Może gdyby była jakimś super przystojnym samcem, sprawa wyglądałaby trochę inaczej. Ale niestety - los sprawił, że zalicza się do płci pięknej..
Cóż, są jednak pozytywy tej sytuacji. Może i nie zdobędzie trującej rośliny, lecz przynajmniej dowie się, jak właściwie wygląda ten cały aloes.

Zrobił miejsce dla roślinek zebranych przez smoczą waderę i usiadł na ogonie. Myśl, że mają to wszystko teraz posegregować zdawała się być bardzo mało pozytywna. Basior przechylil łeb i wwiercił spojrzenie w zielsko, starając się na podstawie swojej wewnętrznej mocy dostrzec, które z nich jest ów aloesem.
- Niestety, ale nie, pani... - mruknął pod nosem po czym od razu ułożył się, ponownie wbijając wzrok, tym razem z bliska, we wstrętne rośliny, które nie miały najmniejszego zamiaru ukazać swego prawdziwego oblicza.
- Co ten aloes robi? - spytał. Chyba znalazł pewne rozwiązanie.

W końcu wybiegła nipostrzeżenie, gdyż userka musi kończyć. *nmjt*

- Zatruwa organizm znacznie go osłabiając.
Podniosła wzrok na wilka, a w jej łbie pojawiło się przypuszczenie, które prawdopodobnie było jego pomysłem.
- Jeśli myślisz o spożyciu wszystkiego to nawet o tym nie myśl. Roślina ma użytek jednorazowy, a zatruwanie ciebie nie ma najmniejszego sensu. Przydasz się w pełni sił, a nie czołgając gdzieś za mną w tyle.
Mogła się oczywiście pomylić w swoich domysłach, ale tak czy inaczej wolała uprzedzić. Nagle w jej chłodnych oczach pojawił się jakiś błysk, który mógłby sugerować, że wymyśliła sposób rozpoznania odpowiedniej rośliny.
- Brunatny tak?
Odwróciła się w tył nieco rozważniej wybierając za swój cel tylną łapę w wyższych partiach i wbiła w nią kły przecinając skórę. Rana nie była zbyt głęboka, ani groźna - ale i tak ich oczom mogła pokazać się krew spływająca po jej futrze. Icy cofnęła łeb, a jej pysk pozostawał tak samo beznamiętny co wcześniej. Usiadła kładąc ogon obok roślin, po czym zajęła się porównywaniem ich koloru do swojego futra i koloru krwi. Dzięki temu odrzuciła z miejsca dwie rośliny, które okazały się być nie brunatne, ale wręcz czerwone - zauważyła to dopiero przy porównaniu.
- Obserwuj kolor i eliminuj niepotrzebne jednostki.
Poinformowała wilka i odsunęła kolejną roślinę, która była zbyt zbliżona do czerni, oraz jedną, która była raczej orzechowa.

Basior zrobił tak, jak poleciła mu wadera. Powoli przeglądał rośliny, eliminując po kolei wszystkie, których kolor nie zgadzał sięz tym przedstawionym przez Icy. Znalazł nawet wśród swoich zbiorów jedną raczej zielonkawą. Ważne, by zgadzał się odcień.
Czarny po kolei odrzucał wszystkie niepotrzebne zielska, niektóre były nawet uschnięte, co wprawiało Lethysa w konsetrnację. Że też mógł zebrać coś takiego! W końcu udało mu się znaleźć trzy czy cztery zbliżone kolorem do futra zmieszanego z krwią.
- Pani, przyrównanie zostawiam tobie. Moja omylność jest w tej chwili bardzo niepożądanym zjawiskiem - powiedział spokojnie.

- Ten... zielarz powiedział, że roślina jest dosyć charakterystyczna.
Mieli przed sobą cztery rośliny o praktycznie tym samym kolorze. Uderzyła jedną z nich pazurem rozchylając jej liście. Dopiero kiedy się pochyliła zauważyła, że jej liście oprócz brunatnego koloru zostały wyposażone w małe zielone kropki. Icy podejrzewała, że wykluczało więc to jednolity kolor i odrzuciła go w bok. Przez sobą miała teraz trzy i niemały dylemat, który z nich jest prawdziwym kwiatem. Obróciła je ostrożnie pazurami szukając charakterystycznych cech - i zauważyła. Kolejny kwiatek miał na sobie żółtawe prążki, również więc odrzuciła go w bok.
- Wydaje mi się, że znaleźliśmy odpowiedni.
Powiedziała wysuwając jedną roślinę do przodu. W przeciwieństwie do drugiej miała poszarpane liście i raczej wyróżniała się nawet na tle odrzuconych wcześniej kolorowych kwiatków. Co więcej... wyglądał bardziej jak chwast. Podniosła jeszcze łeb na Lethysa chcąc poznać jego opinię na ten temat.

1x ognisty aloes zebrany.

Wilk podniósł łeb i zaczął patrzeć na smoczą waderę, gdy ta po kolei odrzucała wszystkich konkurentów. Uważnie przyjrzał sie wyznaczonej przez Icy roślinie i zastanowił się przez dłuższą chwilkę.
- Wygląda rzeczywiście tak, jak powinna wyglądać - powiedział po pewnym czasie, który przeznaczył na oględziny niesamowitego zjawiska.
- Czyli udało się? - zagadnął. Czas zająć się odpowiednio małą, brunatną roślinką.

Kiwnęła łbem potwierdzająco i podniosła roślinkę nie do końca wiedząc co właściwie ma z nią zrobić. Zasuszyć, czy może przesadzić bliżej swoich terenów? Pierwsza opcja wydawała jej się bardziej sensowna.
- Teraz pozostaje się zastanowić nad nazwą watahy. Piekielne Psy mogą być naszym przydomkiem, jednak nie jestem pewna czy pasuje to na nazwę.
Nie czekając na odpowiedź złapała Ognisty Aloes i ruszyła w stronę swojej ulubionej polany pokrytej przez wulkaniczny pył. Był to wyraźny sygnał, że oczekuje że pójdzie za nią - w końcu mieli do omówienia parę istotnych spraw.

zt.

Lethys spojrzal jeszcze na odrzucone rośliny i dotknął ich łapą. Biedactwa, juz nigdy się nie zakorzenią i nie wydadząowoców na tej ziemi. W każdym bądź razie basior musiał stąd iść jak najszybciej. Było mu wciąż przeraźliwie duszno, a Icy mówiła coś o kilku istotnych sprawach. Po chwili glębokiej refleksji nad życiem Bogu winnych roślinek, ruszył za nią.
*nmgt*

Zaczął wędrować na tych terenach, uważając, aby nie wpaść do zbiorników z wodą. Po chwili zdecydował się jednak pozbyć zupełnie pajęczyny. Odstawił więc wszystkie swoje przedmioty na bok (będzie trzeba skądś skombinować jakąś podręczną sakiewkę czy cóś) i wskoczył do jednego ze zbiorników. Ooo tak.. było idealnie. Biorąc pod uwagę jednak to, że już się ściemnia - nie posiedział zbyt długo. Gdy tylko ostatnia nitka z niego zeszła (a przynajmniej tak myślał) wyskoczył z wody i otrzepał się. Ekwipunek z powrotem schował do futra. Dopiero teraz przypomniał sobie, po co tu przylazł. Tak jest, nie zawiódł się - rumianek. A nawet nie jeden, tylko dwa. Zerwał je szybko i schował z resztą ziółek, po czym wytuptał.

*zt*


2x rumianek pospolity zebrany.